Coffee Memories...
Sitting at the corner,
smelling the coffee beans,
looking outside through the large window,
chocolate cake pieces,
not darker than a memory,
not bitter than a day,
looking out side,
at the people passing by,
among those reflections,
waiting for a familiar face,
waiting for a familiar smile,
still, sitting at the corner,
Coffee is getting cold !!
Mystery...
Unknown feelings
guides us to unknown paths,
Mist makes us to find,
what is hidden inside,
wondering
again and again,
may be it will narrate us,
may be it will abandon us,
but still...
Unknown feelings lead us
"Mystery"
it is always out there...
නමක් අහිමි...
ඔලිව් පතක,
අකුරු බොඳවුණු දිනපොතක,
ආමන්ඩි සුවඳ පිරි
තේ උගුරක,
ලේන්සු පොඩියක දැවටුනු
සුවඳ පොදක,
සැගවගත් ආදරයක්,
තවමත් හීන් කෙඳිරියක් නගයි
ඉඳහිට...
අවසන් ලියමන.....
"ලිහිණි",
මගේ කුළුදුල් පෙමිවත.
අසමිමතයේ තටුසලන්නට,
මග කියාදී මට.
හන්තාන සුළග හා සුසුමි පාකල නුඹ.
වනතුරෙක සැගවිගත්
නැවුමි වනමලෙක පැහැ
කොපුලත තැවරෑ නුඹ,
බෝදුර ඉගිල ගොසිනි
මල් සුවද නොදැනෙනා තරමට,
සමිමතයේ කැදලි බැද,
සිටින දුර ඈතවෙත,
තනිව ගයනා ලිහිණි ගීයක
හඩ නොමඇසෙන මානයවෙත,
"ලිහිණි"
මගේ කුළුදුල් පෙමිවත,
ඉගිලගොසිනි නුඹ දුර ඈතවෙත......
මගේ කුළුදුල් පෙමිවත.
අසමිමතයේ තටුසලන්නට,
මග කියාදී මට.
හන්තාන සුළග හා සුසුමි පාකල නුඹ.
වනතුරෙක සැගවිගත්
නැවුමි වනමලෙක පැහැ
කොපුලත තැවරෑ නුඹ,
බෝදුර ඉගිල ගොසිනි
මල් සුවද නොදැනෙනා තරමට,
සමිමතයේ කැදලි බැද,
සිටින දුර ඈතවෙත,
තනිව ගයනා ලිහිණි ගීයක
හඩ නොමඇසෙන මානයවෙත,
"ලිහිණි"
මගේ කුළුදුල් පෙමිවත,
ඉගිලගොසිනි නුඹ දුර ඈතවෙත......
උදුවප් සීතලක......
පෙරදා දුටුව සිහිනෙක
අමතකව නොගිය අතීතයක
සිහින් දියසීරාව
ඇහිපියන් යට ගුලිවී
මෝසමි හීතලෙන් නිදිවරන හිතළග
තනිකම මකන උණුසුමක්,
කවුළුවෙන් එපිට
පෙනෙන නොපෙනෙන මානයක
ශීත මල්තුහිනයක සරදමින්
හිරිවැටුනු තුරැපතක්
අයදින රිවිදහරක මදහසක්,
උදුවප් සීතලේ හුදෙකලාවී
ඉකිබිදින අහසයට
අමතකව නොගිය අතීතයක
දෙහිතක,දෙමංසලක
මුනිවතරකින පැතුමක්
පෙරදා දුටුව සිහිනෙක
අමතකව නොගිය අතීතයක
සිහින් දියසීරාව
ඇහිපියන් යට ගුලිවී
මෝසමි හීතලෙන් නිදිවරන හිතළග
තනිකම මකන උණුසුමක්,
කවුළුවෙන් එපිට
පෙනෙන නොපෙනෙන මානයක
ශීත මල්තුහිනයක සරදමින්
හිරිවැටුනු තුරැපතක්
අයදින රිවිදහරක මදහසක්,
උදුවප් සීතලේ හුදෙකලාවී
ඉකිබිදින අහසයට
අමතකව නොගිය අතීතයක
දෙහිතක,දෙමංසලක
මුනිවතරකින පැතුමක්
පූදිනාතුරු රතු මැයි මල්,
බලාහිදිමි.
පමාවීහෝ එන වසන්තය වැළඳගන්නට.
ඒ විසල් සීනු හඬ ඇසෙන මානයේ හිදිමි,
අහම්බෙන් හෝ,
ඔබේ රුව දැකගන්නට.
ලොවක් සනහාලන්නට
පෙරුම් පුරනාමුත්,
එක් හිතක් රිදවන තරම්,
නොදැනෙනා සේ හිදින්නෙමි.
මගහැරෙන්නේ,
දෙසිතක් නොව ජීවිතය බව දැන දැනම...
බලාහිදිමි.
පමාවීහෝ එන වසන්තය වැළඳගන්නට.
ඒ විසල් සීනු හඬ ඇසෙන මානයේ හිදිමි,
අහම්බෙන් හෝ,
ඔබේ රුව දැකගන්නට.
ලොවක් සනහාලන්නට
පෙරුම් පුරනාමුත්,
එක් හිතක් රිදවන තරම්,
නොදැනෙනා සේ හිදින්නෙමි.
මගහැරෙන්නේ,
දෙසිතක් නොව ජීවිතය බව දැන දැනම...
පූදිනාතුරු රතු මැයි මල්,
බලාහිදිමි.
පමාවීහෝ එන වසන්තය වැළඳගන්නට,
ඒ විසල් සීනු හඬ
ඇසෙන මානයේ හිදිමි.
අහම්බෙන් හෝ,
ඔබේ රුව දැකගන්නට.
ලොවක් සනහාලන්නට පෙරුම් පුරනාමුත්,
එක් හිතක් රිදවන තරම්,
නොදැනෙනා සේ හිදින්නෙමි.
මගහැරෙන්නේ,
දෙසිතක් නොව ජීවිතය බව දැන දැනම...
Subscribe to:
Posts (Atom)